ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ VS ΓΙΩΡΓΟΣ 1-0

(το ποστ αυτό θα ανέβαινε αύριο. για να μην έχουμε όμως τελευταία ανάρτηση αυτήν: "Μιας και έχουμε καιρό να κάνουμε καινούργια ανάρτηση,ήρθε η ώρα λοιπόν!" αναγκάζομαι να το ανεβάσω σήμερα σε πρόχειρη μορφή (χωρίς εικόνες και χωρίς έλεγχο κ με πρόχειρη παραγραφοποίηση), αύριο ή σήμερα το βράδυ θα το διορθώσω, συγγνώμη και παλι αλλά ο νίκος φταίει :-p )

παρασκευή 17 δεκεμβρίου, περίπου 13:00

πηγαίνω στο ΕΛΤΑ να πάρω ένα γράμμα για τον παππού. Διαβάζω πρώτα τις "οδηγίες" για παραλαβή του δέματος/γράμματος από αντιπρόσωπο. Το ειδοποιητήριο αναφέρει πως σε περίπτωση παραλαβής από αντιπρόσωπο χρειάζεται ταυτότητα του παραλήπτη, υπογραφή του παραλήπτη και κάποιο επίσημο έγγραφο του αντιπροσώπου.

Ωραία, πηγαίνω στο ΕΛΤΑ στην εθνικής αμύνης, μπαίνω μέσα και βλέπω καμια 30αριά ταλαίπωρους να περιμένουν. Ψάχνω για το μηχάνημα (--> αυτό που πατάς ένα κουμπί και σου τυπώνει ένα νούμερο προτεραιότητας), το βρίσκω και πατάω το μαγικό (?) κουμπί... και το νούμερο είναι.....Α344 (!).

Κρύος ιδρώτας με λούζει, η γη χάνεται κάτω από τα πόδια μου...., προσπαθώ να διατηρήσω την ψυχραιμία μου... δεν μπορεί, κάποιο λά(μα)θος θα έγινε... κοιτάω τον πίνακα όπου αναγράφεται το νούμερο του πελάτη που "εξυπηρετείται" αυτή τη στιγμή, ... 277, χμμμμ , οκ δε θα αργήσω και πολύ σκέφτομαι (μία ώρα μετά είχα αλλάξει γνώμη)...

παρατηρώ τον κόσμο στο ταχυδρομείο περιμένοντας να φτάσει η σειρά μου: κάτι θείες περιμένουν καθισμένες και στραβομουτσουνιασμένες... κάτι πιτσιρίκια έχουν έρθει με τους γονείς τους και βαριούνται...ωπ, να και μια ενδιαφέρουσα σκηνή: μία υπάλληλος ταχυδρομείου σφραγίζει κάτι φακέλους και τους μεταφέρει σε ένα κουτί. το κάνει τόσο μα τοοοσο μηχανικά, πλησιάζω να τη δω από κοντά και είναι ανέκφραστη.... ήταν ακριβώς αυτό που έχουμε στο μυαλό μας όταν σκεφτόμαστε την απόλυτη δουλειά γραφείου...(μακάρι να είχα την κάμερα μαζί μου...).

Μ' αυτά και με άλλα τόσα (καβγαδάκια μεταξύ αγανακτισμένων πελατών και υπαλλήλων, ανταλλαγές χαρτιών με άλλα με μικρότερο νούμερο κ.α.) πέρασε η ώρα και έφτασε η σειρά μου...

Στο γκισέ καθόταν μια χριστιανοθεία (από αυτές με τα ζιβάγκο, το αγαθό βλέμμα και τους σταυρούς). της έδειξα το ειδοποιητήριο και την ταυτότητα του παππού  και έσπευσε να μου φέρει το γράμμα. Λίγο πριν μου το δώσει μου ζητάει ταυτότητα,

-να, έχω φέρει το πάσο (της το δείχνω)

-ταυτότητα δεν έχετε?

-όχι, σας έφερα το πάσο

-λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να σας το δώσω, πρέπει να φέρετε ταυτότητα (!)

-μα, υπάρχει κάποιο πρόβλημα? άλλωστε στο ειδοποιητήριο γράφεται πως "ο παραλήπτης πρέπει να έχει μαζί του κάποιο επίσημο έγγραφο"(της το δείχνω), το πάσο δεν είναι επίσημο έγγραφο? να, έχει κ φωτογραφία και σφραγίδα, τι άλλο θέλετε?

-ένα λεπτό (φεύγει για λίγο από το γκισέ και επιστρέφει σε μισό λεπτό), όχι, δε γίνεται , πρέπει να φέρετε ταυτότητα. (παίρνει το γράμμα και το βάζει πίσω μαζί με τα άλλα...)

-επιμένω, περίμενα μία ώρα στη σειρά και τώρα με διώχνετε? η ταυτότητα είναι για την εξακρίβωση στοιχείων, με το πάσο δηλαδή δεν μπορείτε να εξακριβώσετε τα στοιχεία μου. Βλέπετε και από το όνομα, ο παραλήπτης είναι ο παππούς μου! τι θέλετε να έρθει αυτός μέχρι εδώ με τόσο κρύο? (έχουμε και το ίδιο όνομα + επώνυμο με τον παππού...)

-όχι, δε γίνεται θα έχω πρόβλημα...

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

κρύος ιδρώτας με λούζει, η γη χάνεται κάτω από τα πόδια μου.... προσπαθώ να διατηρήσω την ψυχραιμία μου... θα μπορούσα να λογομαχώ με τη συγκεκριμένη θεία για ώρες αν δεν ήταν ο κόσμος που περίμενε... τι να κάνω? γιατί δε μου το δίνει να φύγω γαμώτο? τι φοβάται? αφού όλη η διαδικασία είναι ΤΥΠΙΚΟΤΑΤΗ, γιατί?

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

-καλώς. (γυρίζω και φεύγω από το ταχυδρομείο....)

(καλώς. τι καλώς γαμώτο? αυτό ήταν το καλύτερο που μπορούσα να σκεφτώ?)

γυρνάω στο σπίτι ηττημένος...

-αντε γιωργάκη, άργησες έτοιμα τα κεφτεδάκια. το έφερες το γράμμα?

-δεν το έφερα το γράμμα γιαγιά...

-γιατί? τι έγινε?

-δε μου το δώσαν γιαγιά, ήθελαν λέει να έχω και τη δική μου ταυτότητα μαζί μου

-α τους αλήτες, έλα τώρα να φας θα κρυώσει το φαγητό...

τα κεφτεδάκια είχαν τη γεύση της αποτυχίας....

και τώρα, "ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΟΠΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ" :

(.....μπλα, μπλα , μπλα.....)

-όχι, δε γίνεται θα έχω πρόβλημα...(υπάλληλος)

-ωραία (της αρπάζω το γράμμα από το χέρι) ακούστε τι θα πείτε για να μην έχετε ούτε εσείς ούτε εγώ πρόβλημα: ήρθε ένας αλήτης κύριε προϊστάμενε, μου άρπαξε το γράμμα και έφυγε τρέχοντας. Καλή σας μέρα. (παίρνω το γράμμα και φεύγω ήρεμος)

αξιολόγηση:

ΒΙΑ: 3/10

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: 9/10

ΑΙΣΘΗΜΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ: 10/10

ΘΕΑΜΑ: 6/10

ΕΦΙΚΤΟΤΗΤΑ/ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΙΜΟΤΗΤΑ: 8/10

ή

(.....μπλα, μπλα , μπλα.....)

-όχι, δε γίνεται θα έχω πρόβλημα...(υπάλληλος)

-καλώς

(βρίσκω κάποιον στο ταχυδρομείο)

-γεια σας, έχετε ταυτότητα?

-ναι (κάποιος)

-μπορείτε να με βοηθήσετε?

-πώς?

-να, όταν έρθει η σειρά σας πάρτε και αυτό το δέμα για μένα (του δίνω το ειδοποιητήριο και την ταυτότητα του παππού, εκτελεί, χαιρετάω, ευχαριστώ, τέλος)

αξιολόγηση:

ΒΙΑ: 0/10

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: 10/10

ΑΙΣΘΗΜΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ: 5/10

ΘΕΑΜΑ: 0/10

ΕΦΙΚΤΟΤΗΤΑ/ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΙΜΟΤΗΤΑ: 10/10

ή

(.....μπλα, μπλα , μπλα.....)

-όχι, δε γίνεται θα έχω πρόβλημα...(υπάλληλος)

-ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!

(πατάω τον εκπυρσοκροτητή και ανατινάζονται τα εκρηκτικά που βρίσκονται κρυμμένα στο μπουφάν μου. μαζί ανατινάζεται όλο το παράρτημα ΕΛΤΑ και η θεία πηγαίνει στην κόλαση που τόσο φοβάται...)

αξιολόγηση:

ΒΙΑ: 10/10

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: 10/10

ΑΙΣΘΗΜΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ: 10/10

ΘΕΑΜΑ: 10/10

ΕΦΙΚΤΟΤΗΤΑ/ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΙΜΟΤΗΤΑ: 2/10

γιώργος