Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Αποτύχαμε σαν blog...



Γιατί ρε παιδιά? Γιατί μας το κάνετε αυτό?
-Τι έπαθες ρε μαλάκα?
-Τι τι έπαθα ρε που εκτός από εμάς που γράφουμε,δεν μπαίνει κανεις άλλος στο blog?



Ας απολαύσουμε την εικόνα όμως



Την αριστερή πυραμίδα την έχετε ξαναδεί εδώ. Η δεξιά είναι σημερινή ομως! Αυτό σημαίνει ότι αποτυγχάνουμε σαν blog! Δεν άλλαξε καθόλου η ροή προσέλευσης κόσμου τον τελευταίο (και δεύτερο συνολικό) μήνα λειτουργείας του ιστολογίου μας. Πιο συγκεκριμένα:



1.655-366 =1289

Δηλαδή ενώ τον πρώτο μήνα είχαμε 1289 επισκέψεις, τον δεύτερο είχαμε μόλις 366.

Γιατί ρε παιδιά? Γιατί δεν μας διαβάζεται? Δεν σας αρέσουν τα θέματα μας? Έχουμε και κοινωνικά (πχ  αυτό ή αυτό ή αυτό) έχουμε αστεία ποστς (πχ. αυτό ή αυτό) σας προτείναμε μουσική ( εδώ, εδώ και εδώ) και τέλος,ρε αχάριστοι αναγνώστες, ποιο άλλο blog (όχι πείτε μου ένα) είναι τόσο διαδραστικό με το κοινό του? Σας έχουμε βάλει ψαράκια να ταϊζετε! Ποιο άλλο blog έχει διοργανώσει παιχνίδι για πάρτυ σας? Ποιο άλλο blog σας δίνει την επιλογη: " να δημοσιεύσεις κάποιο κείμενο στο blog μας, μη διστάσεις, στείλε το κείμενό σου σε μας μέσω mail (beezama@yahoo.com) μάζι με το μικρό σου όνομα και θα το κάνουμε εμείς για σένα!" Πάω στοίχημα ότι όλοι το έχετε δει, αλλά εκτός απο την Έυα με το φοβερό και υψίστης ποιότητας ποστ της, ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΡΟΣΦΕΡΘΗΚΕ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙ ΚΑΤΙ... 


Μην ξαφνιαστείτε αμα δείτε καμιά τέτοια ταμπέλα μια μέρα.




Με βαριά καρδιά,
Νίκος

Χρόνια Πολλά!

χμμμ, ναι με αναδημοσιεύσεις θα μπορούσαμε να γεμίσουμε πολλεεεεεεες σελίδες στο blog. Είναι μια εύκολη λύση. Σίγουρα όλοι διαβάζουμε/βλέπουμε καθημερινά κείμενα/εικόνες/βίντεο τα οποία μας ενθουσιάζουν και θέλουμε να τα μοιραστούμε. το blog έχει σκοπό το σχολιασμό και την ανταλλαγή απόψεων εκτός από τη στείρα αναδημοσίευση, αλλιώς δεν έχει νόημα...
Παρόλα αυτά βρήκα αυτή την αφίσα (του 2008) και θέλω τόσο να τη μοιραστώ μαζί σας (!)
είναι και "άγιες" μέρες...

Οι ρασοφόροι επενδυτές της μονής βατοπεδίου δεν χόρτασαν με τα συνήθη υπερκέρδη τους από τα κομποσκοίνια και τις εικόνες κι επιχείρησαν το κόλπο grosso: Να βάλουνε χέρι στη Λίμνη Βιστωνίδα. Οι ίδιοι που κερδίζουν κοπάδια οπαδών με τις μεταφυσικές θεωρίες τους για τη μετά θάνατον ζωή αποδεικνύονται ικανοί για τις πιο ορθολογικές μπίζνες στην προ θάνατον ζωή.
Πρόκειται για τη σταγόνα που έκανε να ξεχειλίσει το ποτήρι της οργής μας για την αμύθητη περιουσία αυτής της εταιρίας, που έστησαν οι αχόρταγοι έμποροι της πίστης, της εκκλησίας, δεύτερου μεγαλύτερου ιδιοκτήτη δασικών εκτάσεων μετά το κράτος, δεύτερου μεγαλύτερου ιδιοκτήτη ακινήτων μετά την εθνική τράπεζα με τα μοναδικά και ακλόνητα προνόμια

ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ

Χρησιμοποιώντας το απίστευτο επιχείρημα ότι όλη η ελλάδα είναι τσιφλίκι τους και το κράτος τους έχει στερήσει το 96% (!) της ιδιοκτησίας τους, οι παπάδες και οι δεσποτάδες απαιτούν να πληρώνονται από τα λεφτά όλων

ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ

Εκμεταλλευόμενοι τα αρχέγονα ερωτήματα του ανθρώπου για το θάνατο, πουλάνε ελπίδα και βγάζουν χρήματα. Παγκάρια, τάματα, γάμοι, βαφτίσεις αποπερατώσεις ναών, ψυχοσάββατα και αγιασμοί, συμπληρώνουν το θησαυρισμό των ληστών με τα μαύρα

ΑΠΟΜΥΖΗΣΗ ΘΥΜΑΤΩΝ

ΦΤΑΙΜΕ ΟΛΟΙ, ΦΤΑΙΜΕ ΟΛΟΙ, ΠΟΥ 'ΧΕΙ Ο ΠΑΠΑΣ ΠΕΡΒΟΛΙ

Η μπόχα της θρησκείας είναι η μυρωδιά των ναών της εξουσίας: η παναγιά κι ο χριστός πάνω από τα κεφάλια δικαστών, των αστυνομικών, των δεσμοφυλάκων, των εφοριακών. Θεός και κράτος, χέρι-χέρι, καταπνίγουν την ανθρώπινη ελευθερία. Ο σκοταδισμός καλύπτει τα πάντα, μας προκαλεί ασφυξία. Η θεσσαλονίκη του άνθιμου, του ψωμιάδη, του παπαθεμελή και του ζουράρι, μας φοβίζει.

ΝΑ ΚΗΔΕΨΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΕΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΜΑΦΙΑ!


 

Υ.Γ: Πάρτε και δώρο την αντίδραση του μουτζαχίντ

«Προσβάλλεται η εκκλησία, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου»

εδώ και εδώ



γιώργος

Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

...μικρή ελεγεία ενός από εμάς..

...μου είπαν ότι γεννήθηκα στην πιο όμορφη χώρα τού κόσμου-ζω όμως σίγουρα στην πιο άχαρη γειτονιά του.

...μου είπαν ότι είμαι κληρονόμος της ενδοξότερης ιστορίας του κόσμου -όμως,κανείς ποτέ δέν μού τήν αφηγήθηκε χωρίς υπεκφυγές.

… Μού είπαν ότι μιλώ τήν γλώσσα τών θεών 
-  κι ακούγοντάς την, πείσθηκα ότι οι θεοί, ΆΝ υπάρχουν, ενδιαιτώνται σέ τηλεοπτικά κανάλια.

… Μού θύμισαν τή φιλοσοφία τής χώρας, πού ανέδειξε τό «Άτομο»
- μά βιώνω μόνο τή φιλοσοφία τού «Εγώ».

… Μού μίλησαν γιά «τό Άστυ» 
-  αλλά ζώ μόνο τό «αστείος».

 … Μέ αποκάλεσαν «Πολίτη»,
- αλλ?  αισθάνομαι μόνον υπήκοος.

 … Μέ λένε «Λαό» 
-  καί εννοούν «λαουτζίκο».

… Μιλάνε εκκωφαντικά γιά τό «δαιμόνιο» τής φυλής 
-  αλλά ποτέ γιά τούς  δαίμονές της.

 … Μιλάνε κάθε τόσο γιά «δρόμο τής Αρετής» καί «δρόμο τής Κακίας», εν ώ  έχουν ντύσει τήν Κακία μέ τά ρούχα τής Αρετής, καί τήν Αρετή τήν άφησαν  ρακένδυτη 
-  καί βέβαια, τί μέ νοιάζει; δέν είμαι Ηρακλής.

  Καί πάλι, δέν μέ πειράζει νά τούς πιστέψω. Δέν διαφωνώ ότι γιά όλα
 φταίνε «οι άλλοι»: Άς είναι, γιά τά δεινά μας φταίνει οι Φράγκοι καί
 Αμερικάνοι, πίσω από τούς οποίους βρίσκονται οι Μασόνοι, πίσω από τούς οποίους κρύβονται οι Σιωνιστές, πίσω από τούς οποίους κρύβονται οι  εξωγήϊνοι. Τότε όμως, γιατί μού τούς θέτουν όλους αυτούς ως πρότυπο;
Περιμένουν τί; Νά τούς φθάσω, νά τούς μιμηθώ; Μού ζητούν ακριβώς τί; Νά  τούς ξεπεράσω;  Νά τούς ξεράσω; Ποτέ δέν κατάλαβα.

 Καί πάλι όμως, δέν είδα νά μού φταίνε σέ τίποτε οι επίβουλοι «άλλοι». Δέν τούς ξέρω, δέν τούς βλέπω, καί, σέ μιά ανθρώπινη ζωή, θεοί, είδωλα καί δαίμονες έχουν ημερομηνία λήξεως. Οι άνθρωποι όμως, οι διπλανοί μας άνθρωποι, οι δικοί μας, είναι εδώ  -  κάθε μέρα ξεφυτρώνουν κι άλλοι, όλο καί πιό κλεισμένοι στό δικό τους «εγώ». Δέν μιλάνε παρά μόνο γιά νά ψέξουν ή νά βρίσουν, ή ίσως γιά νά σιγουρευτούν ότι ακόμη αναπνέουν, δέν κοιτάνε παρά κυρίως γιά νά απομακρύνουν τόν άλλο, ή από εκείνη τή χαζεμένη, νωθρή καί αδιάφορη περιέργεια, δέν σέβονται παρά μόνο τό δικό τους «θέλω», πάσχουν συναισθηματικά από νοσογόνο ανοσία καί ανίατη ανία.

Κι ούτε άλλωστε καταλαβαίνουν καί πολλά από όσα, υποτίθεται, αντιπροσωπεύουν! Τίς δόξες τους καί τά παινέματά τους, τά έγραψαν άλλοι  -  καί τά πρωτότυπα είναι σχεδόν όλα ξενόγλωσσα. Διότι οι ίδιοι κάτω από τόν ωραιότερο ήλιο τού κόσμου, δέν θέλησαν νά δούν ποτέ τίποτα καθαρά, καί διότι τόν πιό ανέφελο ουρανό δέν τόν θέλησαν παρά μόνο γιά αφίσες. Λίγο - λίγο, ψηφίδα - ψηφίδα, αποδομούμε ό,τι θά έπρεπε νά μάς εμπνέη, καί δέν μάς εμπνέει πιά παρά μόνο τό «δός ημίν σήμερον».

Γεννήθηκα στή χώρα τής φιλοκαλίας, τής φιλοσοφίας, τής φιλαλληλίας καί τής μή - προοπτικής, καί πιά δέν έχω ήχο, ή ο ήχος μου είναι στό κενό, ή δέν βγάζει νόημα, αλλά καί νά έβγαζε ακόμη, δέν θά είχε σημασία - όπως καί οι άλλοι γύρω μου, γεννήθηκα καταδικασμένος νά λαθροβιώνω. 
_________________
Το παραπάνω κείμενο είναι απο το περιοδικό City:Urban Living και συγκεκριμένα από την στήλη "Τα Ασμοδαίοντα" το οποίο εκτός από την έντυπη έκδοση του μπορείτε να το διαβάσετε και στο ιντερνετ.
Νίκος 

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ VS ΓΙΩΡΓΟΣ 1-0

(το ποστ αυτό θα ανέβαινε αύριο. για να μην έχουμε όμως τελευταία ανάρτηση αυτήν: "Μιας και έχουμε καιρό να κάνουμε καινούργια ανάρτηση,ήρθε η ώρα λοιπόν!" αναγκάζομαι να το ανεβάσω σήμερα σε πρόχειρη μορφή (χωρίς εικόνες και χωρίς έλεγχο κ με πρόχειρη παραγραφοποίηση), αύριο ή σήμερα το βράδυ θα το διορθώσω, συγγνώμη και παλι αλλά ο νίκος φταίει :-p )

παρασκευή 17 δεκεμβρίου, περίπου 13:00

πηγαίνω στο ΕΛΤΑ να πάρω ένα γράμμα για τον παππού. Διαβάζω πρώτα τις "οδηγίες" για παραλαβή του δέματος/γράμματος από αντιπρόσωπο. Το ειδοποιητήριο αναφέρει πως σε περίπτωση παραλαβής από αντιπρόσωπο χρειάζεται ταυτότητα του παραλήπτη, υπογραφή του παραλήπτη και κάποιο επίσημο έγγραφο του αντιπροσώπου.

Ωραία, πηγαίνω στο ΕΛΤΑ στην εθνικής αμύνης, μπαίνω μέσα και βλέπω καμια 30αριά ταλαίπωρους να περιμένουν. Ψάχνω για το μηχάνημα (--> αυτό που πατάς ένα κουμπί και σου τυπώνει ένα νούμερο προτεραιότητας), το βρίσκω και πατάω το μαγικό (?) κουμπί... και το νούμερο είναι.....Α344 (!).

Κρύος ιδρώτας με λούζει, η γη χάνεται κάτω από τα πόδια μου...., προσπαθώ να διατηρήσω την ψυχραιμία μου... δεν μπορεί, κάποιο λά(μα)θος θα έγινε... κοιτάω τον πίνακα όπου αναγράφεται το νούμερο του πελάτη που "εξυπηρετείται" αυτή τη στιγμή, ... 277, χμμμμ , οκ δε θα αργήσω και πολύ σκέφτομαι (μία ώρα μετά είχα αλλάξει γνώμη)...

παρατηρώ τον κόσμο στο ταχυδρομείο περιμένοντας να φτάσει η σειρά μου: κάτι θείες περιμένουν καθισμένες και στραβομουτσουνιασμένες... κάτι πιτσιρίκια έχουν έρθει με τους γονείς τους και βαριούνται...ωπ, να και μια ενδιαφέρουσα σκηνή: μία υπάλληλος ταχυδρομείου σφραγίζει κάτι φακέλους και τους μεταφέρει σε ένα κουτί. το κάνει τόσο μα τοοοσο μηχανικά, πλησιάζω να τη δω από κοντά και είναι ανέκφραστη.... ήταν ακριβώς αυτό που έχουμε στο μυαλό μας όταν σκεφτόμαστε την απόλυτη δουλειά γραφείου...(μακάρι να είχα την κάμερα μαζί μου...).

Μ' αυτά και με άλλα τόσα (καβγαδάκια μεταξύ αγανακτισμένων πελατών και υπαλλήλων, ανταλλαγές χαρτιών με άλλα με μικρότερο νούμερο κ.α.) πέρασε η ώρα και έφτασε η σειρά μου...

Στο γκισέ καθόταν μια χριστιανοθεία (από αυτές με τα ζιβάγκο, το αγαθό βλέμμα και τους σταυρούς). της έδειξα το ειδοποιητήριο και την ταυτότητα του παππού  και έσπευσε να μου φέρει το γράμμα. Λίγο πριν μου το δώσει μου ζητάει ταυτότητα,
-να, έχω φέρει το πάσο (της το δείχνω)
-ταυτότητα δεν έχετε?
-όχι, σας έφερα το πάσο
-λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να σας το δώσω, πρέπει να φέρετε ταυτότητα (!)
-μα, υπάρχει κάποιο πρόβλημα? άλλωστε στο ειδοποιητήριο γράφεται πως "ο παραλήπτης πρέπει να έχει μαζί του κάποιο επίσημο έγγραφο"(της το δείχνω), το πάσο δεν είναι επίσημο έγγραφο? να, έχει κ φωτογραφία και σφραγίδα, τι άλλο θέλετε?
-ένα λεπτό (φεύγει για λίγο από το γκισέ και επιστρέφει σε μισό λεπτό), όχι, δε γίνεται , πρέπει να φέρετε ταυτότητα. (παίρνει το γράμμα και το βάζει πίσω μαζί με τα άλλα...)
-επιμένω, περίμενα μία ώρα στη σειρά και τώρα με διώχνετε? η ταυτότητα είναι για την εξακρίβωση στοιχείων, με το πάσο δηλαδή δεν μπορείτε να εξακριβώσετε τα στοιχεία μου. Βλέπετε και από το όνομα, ο παραλήπτης είναι ο παππούς μου! τι θέλετε να έρθει αυτός μέχρι εδώ με τόσο κρύο? (έχουμε και το ίδιο όνομα + επώνυμο με τον παππού...)
-όχι, δε γίνεται θα έχω πρόβλημα...

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

κρύος ιδρώτας με λούζει, η γη χάνεται κάτω από τα πόδια μου.... προσπαθώ να διατηρήσω την ψυχραιμία μου... θα μπορούσα να λογομαχώ με τη συγκεκριμένη θεία για ώρες αν δεν ήταν ο κόσμος που περίμενε... τι να κάνω? γιατί δε μου το δίνει να φύγω γαμώτο? τι φοβάται? αφού όλη η διαδικασία είναι ΤΥΠΙΚΟΤΑΤΗ, γιατί?

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

-καλώς. (γυρίζω και φεύγω από το ταχυδρομείο....)

(καλώς. τι καλώς γαμώτο? αυτό ήταν το καλύτερο που μπορούσα να σκεφτώ?)

γυρνάω στο σπίτι ηττημένος...

-αντε γιωργάκη, άργησες έτοιμα τα κεφτεδάκια. το έφερες το γράμμα?
-δεν το έφερα το γράμμα γιαγιά...
-γιατί? τι έγινε?
-δε μου το δώσαν γιαγιά, ήθελαν λέει να έχω και τη δική μου ταυτότητα μαζί μου
-α τους αλήτες, έλα τώρα να φας θα κρυώσει το φαγητό...

τα κεφτεδάκια είχαν τη γεύση της αποτυχίας....



και τώρα, "ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΟΠΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ" :

(.....μπλα, μπλα , μπλα.....)
-όχι, δε γίνεται θα έχω πρόβλημα...(υπάλληλος)
-ωραία (της αρπάζω το γράμμα από το χέρι) ακούστε τι θα πείτε για να μην έχετε ούτε εσείς ούτε εγώ πρόβλημα: ήρθε ένας αλήτης κύριε προϊστάμενε, μου άρπαξε το γράμμα και έφυγε τρέχοντας. Καλή σας μέρα. (παίρνω το γράμμα και φεύγω ήρεμος)

αξιολόγηση:
ΒΙΑ: 3/10
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: 9/10
ΑΙΣΘΗΜΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ: 10/10
ΘΕΑΜΑ: 6/10
ΕΦΙΚΤΟΤΗΤΑ/ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΙΜΟΤΗΤΑ: 8/10

ή




(.....μπλα, μπλα , μπλα.....)
-όχι, δε γίνεται θα έχω πρόβλημα...(υπάλληλος)
-καλώς
(βρίσκω κάποιον στο ταχυδρομείο)
-γεια σας, έχετε ταυτότητα?
-ναι (κάποιος)
-μπορείτε να με βοηθήσετε?
-πώς?
-να, όταν έρθει η σειρά σας πάρτε και αυτό το δέμα για μένα (του δίνω το ειδοποιητήριο και την ταυτότητα του παππού, εκτελεί, χαιρετάω, ευχαριστώ, τέλος)



αξιολόγηση:
ΒΙΑ: 0/10
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: 10/10
ΑΙΣΘΗΜΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ: 5/10
ΘΕΑΜΑ: 0/10
ΕΦΙΚΤΟΤΗΤΑ/ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΙΜΟΤΗΤΑ: 10/10



ή






(.....μπλα, μπλα , μπλα.....)
-όχι, δε γίνεται θα έχω πρόβλημα...(υπάλληλος)
-ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!
(πατάω τον εκπυρσοκροτητή και ανατινάζονται τα εκρηκτικά που βρίσκονται κρυμμένα στο μπουφάν μου. μαζί ανατινάζεται όλο το παράρτημα ΕΛΤΑ και η θεία πηγαίνει στην κόλαση που τόσο φοβάται...)

αξιολόγηση:
ΒΙΑ: 10/10
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: 10/10
ΑΙΣΘΗΜΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ: 10/10
ΘΕΑΜΑ: 10/10
ΕΦΙΚΤΟΤΗΤΑ/ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΙΜΟΤΗΤΑ: 2/10





γιώργος

Μιας και έχουμε καιρό να κάνουμε καινούργια ανάρτηση,ήρθε η ώρα λοιπόν!

Ανάρτηση!


















Γιώργο μην το συγκρίνεις και αυτό με τα ρύζια.
Νίκος

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

To φαινόμενο του Ελεύθερου Ανθρώπου

"1/3 της ζωής ύπνος-1/3 της ζωής φαϊ,σκατά,χαβαλέ-1/3 της ζωής μίσος για την αγαπημένη σας δουλειά.Μπορούσες να κάνεις κάτι αληθινό... 

ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ?

Αλλά τί απέγιναν τα όνειρα σου?
Όμως μην κλαψουρίζετε φίλοι μου,ήμαστε όλοι ίδιοι.Ο καθένας για τον εαυτό του είναι άνθρωπος με το Α κεφαλαίο.Και τώρα ήμαστε 2,και ένας από εμάς είναι το σκατό...Ο καθένας κοιτάει τον άλλον αχόρταγα,ψάχνοντας για ελαττώματα.

-Αυτός μένει με τους γονείς του!
-Αυτή γκαστρώθηκε και αυτός την παντρεύεται!
-Και αυτός,δείτε τον,δεν έχει νορμάλ αμάξι!
-Και αυτή δεν έχει βυζιά και έχει μουστάκι!

XAXAXAXAXAXAXA!!!!!

Όλοι σας,μισείτε ο ένας τον άλλον.Και αυτό το αμφίδρομο μίσος είναι που σας ολοκληρώνει."


 

Τί είναι όμως ο κύριος Freeman?
Είναι μια σειρά καρτούν -ρωσικής προέλευσης- η οποία εκφράζει ενδιαφέρουσες απόψεις.

Για ρίξε μια ματιά: 




Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

Κάτι που μου προκάλεσε νευρικό γέλιο όταν το είδα...


Θα μου πεις, "τι είναι αυτό?". Αυτό είναι μια επισκόπηση,όπως μας πληροφορεί ο τίτλος, της ροής επισκεψιμότητας του blog μας."Τι θα πει αυτό?" -Δείχνει ρε παιδί μου πόσα άτομα μπαίνουν κάθε μήνα στο blog μας!. "Και που είναι το αστείο?" Στο γεγονός ότι ανεβοκατεβαίνει το γράφημα κατακόρυφα,δηλαδή ενώ μας τιμήσατε με 1.317 προβόλες τον πρώτο μήνα,τον δευτερο δείχνει να έχουν πέσει κατακόρυφα οι επισκέψεις μας.Βέβαια αυτό το αποτέλεσμα είναι καθαρά πλασματικό προς το παρών μιας και έχουν περάσει μόλις 3,5 μέρες Δεκεμβρίου,ενώ ο Νοέμβριος ήταν ολόκληρος στις μετρήσεις.Αυτό.Τέλος.Απογοητεύτικες?Νόμιζες θα έβλεπες κάτι πραγματικά αστείο?Βέβαια θα μπορούσα να κάνω το τρίγωνο να μοιάζει με στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο μιας και είναι η επόχη ή να το μετέτρεπα σε καμια πυραμίδα του Χέωπα,αυτό θα είχε κάποιο ενδιαφέρον.

Τέλως πάντων,τα λέμε...


Νίκος

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ.ΚΑΠΝΙΖΩ..

ΔΕΝ!!!

 

 Τόσο ανάγκη το έχεις που πετάγεσαι από την τάξη μόλις χτυπήσει το κουδούνι και τρέχεις να προλάβεις να καπνίσεις,πριν τελειώσει το διάλλειμα? Τόσο ανάγκη το'χεις ώστε να δίνεις 4€+φιλτράκια και χαρτάκια απο το χαρτζιλίκι σου κάθε 3-4 μέρες? Τόσο ανάγκη το έχεις ώστε να ρισκάρεις μην σε πιάσει ο Βάκουλης και σου ρίξει καμιά αποβολή (όπως έχει κάνει ήδη...)? Αλλά,ναι ξέρω,ρε φίλε τρίτη λυκείου τώρα άγχος και πίεση από τα μαθήματα,ρε μαλάκα βλέπω μπάλα δεν γίνεται χωρίς τσιγάρο αλλιώς τι μπάλα βλέπουμε,βράζει η νικοτίνη μέσα σου και άλλες τέτοιες δικαιολογίες του ..



Νίκος



3 Δεκεμβρίου και ιδρώνουμε σαν να μην υπάρχει αύριο...

Γαμώτο τέτοια εποχή έπρεπε να κυκλοφορούμε όλοι με κουκούλες,σκουφάκια,γάντια,κασκόλ και μπουφάν κλεισμένα μέχρι τις φράντζες μας! Κι όμως χθές είχε σχεδόν 20 βαθμούς Κελσίου και σήμερα 16! Φέτος θα είναι η πρώτη πρωτοχρονιά που θα κυνηγάμε κουνούπια κόβοντας την βασιλόπιτα... Τέλως πάντων,ορίστε ένα τραγουδάκι,μιας και δεν προβλέπεται να αλλάξει ο καιρός για μερικές μέρες ακόμα.









 




Νίκος

An ancient civilization has been born again,its a fact!

Με αυτή την ανάρτηση,θέλω να με συγχάρω για το σημερινό μου shopping therapy.Σας παρουσιάζω λοιπον,τα νέα αποκτήματα της συλλογής μου!





Να και μερικα τραγουδια απο αυτούς τους δύο δίσκους για όποιον ενδιαφέρεται (σχεδόν κανείς,ξέρω...) 





use your real eyes, to realize, these real lies





Hip Hop: Hip means to know. It's a form of intelligence. To be hip is to be up-date and relevant. Hop is a form of movement. You can't just observe a hop, you got to hop up and do it. Hip and Hop is more than music. Hip is the knowledge, Hop is the movement. Hip and Hop is intelligent movement.








Νίκος

Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

CCTV & Stop Motion Animation


<<Βέβαια, δεν υπήρχε τρόπος να ξέρει κανείς ποιαν ακριβώς στιγμή παρακολουθούσαν. Πόσο συχνά ή με ποιο σύστημα συνδεόταν η Αστυνομία της Σκέψης με κάθε συσκευή, μόνο να το μαντέψει μπορούσε κανείς. Θα μπορούσε ακόμα να διανοηθεί ότι παρακολουθούσαν τους πάντες συνεχώς. Σε κάθε περίπτωση, μπορούσαν να συνδεθούν με τη συσκευή σου όποτε ήθελαν. Έπρεπε να ζεις —πραγματικά ζούσες, από συνήθεια που είχε καταλήξει να γίνει ένστικτο— με την προϋπόθεση ότι κάθε ήχος που έβγαζες ακουγόταν και ότι κάθε σου κίνηση παρακολουθούνταν, εκτός αν ήταν σκοτάδι.>> (George Orwell, 1984)

Stop motion είναι μια τεχνική κατά την οποία πολλές φωτογραφίες ενός αντικειμένου που μετακινούμε σταδιακά σε κάθε φωτογραφία παίζονται στη σειρά συνθέτοντας ένα βίντεο στο οποίο το αντικείμενο μοιάζει να κινείται μόνο του.
Πολλές φορές χρησιμοποιείται πλαστελίνη επειδή είναι εύπλαστη.

Μια webcam, ένα προγραμματάκι (στο βίντεο χρησιμοποίησα το anasazi sma), λίγη πλαστελίνη και μπόλικη διάθεση αρκούν για να φτιάξεις γρήγορα και εύκολα το πρώτο σου stop motion animation.


Πολλά γνωστά anime φτιάχνονται με αυτή την τεχνική όπως το Wallace & Gromit, το pingu κ.α. Ακόμη, τα πρώτα επεισόδια του south park ήταν χάρτινα κολάζ και stop motion.



 Πρόσφατα ανακάλυψα (θαμμένο κάπου στο desktop) το πρώτο (και τελευταίο) stop motion animation που έφτιαξα. Απεικονίζει ένα μπαρμπαδέλι να προχωρά αμέριμνο μέχρι να καταλάβει πως παρακολουθείται από κάμερα κλειστού κυκλώματος. Φωνάζει τους φίλους του και σπάνε την κάμερα με μια πέτρα. Σήμερα γύρισα μερικές σκηνές ακόμη, έβαλα μουσική επένδυση και το ανεβάζω να το δείτε. Δεν είναι ιδιαίτερα σπουδαίο - η μουσική αλλάζει απότομα, η ποιότητα της εικόνας είναι απαίσια και ο animateur δεν ξέρει να δουλεύει πλαστελίνη - αλλά δείτε το σαν παράδειγμα stop motion βίντεο.

Όσο για το θέμα του βίντεο (και των τραγουδιών), ο Τζώρτζης δεν έπεσε και πολύ έξω στις προβλέψεις του. (Στο δυστοπικό μυθιστόρημα "1984" ο Όργουελ περιγράφει το ολοκληρωτικό καθεστώς του Μεγάλου Αδελφού, το οποίο παρακολουθώντας συνεχώς τους πάντες και τα πάντα μέσα από αμέτρητες διαδραστικές τηλεοθόνες, ασκεί τον απόλυτο έλεγχο στις πράξεις και τις συνειδήσεις.)
Κάμερες παρακολούθησης βαφτίζονται "κάμερες διαχείρισης κυκλοφορίας" και καταγράφουν αδιάκοπα οτιδήποτε θεωρείται "ύποπτο". Η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων έδωσε άδεια στην ΕΛ.ΑΣ. να εγκαταστήσει 293 κάμερες CCTV κατά τη διάρκεια των προετοιμασιών για τους ολυμπιακούς αγώνες του 2004 θυσιάζοντας έτσι την προστασία της ιδιωτικότητας στο βωμό της "ασφάλειας". Μετά τη λήξη των Ο.Α. οι κάμερες παραμένουν στη θέση τους και συνεχίζουν να λειτουργούν αψηφώντας τους περιοριστικούς όρους...

Για περισσότερες πληροφορίες διαβάστε την έρευνα του "ιού"


 πηγές:
"1984", George Orwell, εκδόσεις Κάκτος
http://en.wikipedia.org/wiki/Stop_motion





υ.γ.  Καλό Μήνα!!  :-D

γιώργος

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Το αποτέλεσμα του παιχνιδιού!

Σε περίπτωση που δεν κατάλαβες για ποιο παιχνίδι μιλάω κάνε κλικ εδώ.
Η πρόταση που βγήκε είναι : "Όταν βρέχει μέσα στο σπίτι κάτι δεν παει καλά με το πουλι αλλά ο νίκος δεν φοβάται,είναι τολμηρός και γουστάρει να βλεπει Moomins τρωγωντας cornflakes,τα ψαρακια θα σκασουν απο το πολυ φαι." 

ΥΓ. Η πρόταση θα ανανεωθεί σε περίπτωση που γίνει και άλλο comment στην προηγούμενη σελίδα


Νίκος

Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

20 ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ!!!

Φτάσαμε τις 20 αναρτήσεις και σκέφτηκα να οργανώσουμε ένα παιχνίδι προκειμένου να το γιορτάσουμε!
Θα γράφει ο καθένας ένα σχόλιο το πολύ μέχρι 4 λέξεις, και στο τέλος θα ενώσουμε αύτες τις μικρές προτάσεις σε μια κύρια, μεγάλη και άκρως καμμένη πρόταση.
Ξεκινάω εγώ: Όταν βρέχει μέσα στο... (συνεχίστε το)

 Nίκος

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Επιδόσεις!

Έκανα μια εργασία για την ψυχολογία, ψάχνοντας για κάποια πειραματική έρευνα ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων (ξέρετε από τις βλακείες που μας ζητάνε στο σχολείο), όταν ανακάλυψα κάτι πολύ ενδιαφέρον. Μία έρευνα για τις ''επιδόσεις'' του άντρα στο κρεβάτι και τη στύση. Το πείραμα που καταγραφόταν ήταν απλό:
  Επιλέξανε τυχαία μία ομάδα νεαρών για τις ανάγκες του πειράματος, τους οποίους στη συνέχεια χωρίσανε σε τρεις ομάδες. Την πρώτη ομάδα την βάλανε να παρακολουθήσει μία ταινία ερωτικού περιεχομενου (τσόντα με άλλα λόγια) , κάνοντας φυσικά πρώτα όλες τις απαραίτητες ''μετρήσεις'', και λέγοντας τους απλά να απολαύσουν την ταινία.
 Μετά την ταινία, επανέλαβαν τις ''μετρήσεις'' βγάζοντας ένα μέσο όρο. Ακολούθησαν την ίδια διαδικασία και με τις άλλες δύο ομάδες με τη μόνη διαφορά οτι στην δεύτερη ομάδα τους είπανε ότι κατά τη διάρκεια της ταινίας υπήρχε μια πιθανότητα 60% να υποστούν ένα ελαφρύ ηλεκτοσόκ, ενώ στη τρίτη ομάδα είπανε ότι αν δεν ''επιτύχουν'' κατά μέσο όρο τις ίδιες επιδόσεις με τη πρώτη ομάδα υπήρχε και πάλι 60% πιθανότητα να υποστούν ένα ελαφρύ ηλεκτροσόκ.
Η τρίτη ομάδα λοιπόν, παρουσίασε τις καλύτερες επιδόσεις, επιτρέποντας μας να καταλήξουμε στο συμπέρασμα οτι οι άντρες λειτουργούν καλύτερα υπό πίεση.
Απευθυνόμενη λοιπόν σε όλα τα κοριτσάκια, αλλά κυρίως τις πουτανίτσες, για περισσότερη απόλαυση το μόνο που έχετε να κάνετε είναι  να αγχώσετε τον ενδιαφερόμενο, κάτι που μπορεί να επιτευχθεί απλά και μόνο με το να μοιραστείτε μαζί του τις ίδιες κακίες που ξέρω ότι σκέφτεστε και συζητάτε με τις φίλες σας όσον αφορά το σεξ.
 Απευθυνόμενη στα αγοράκια τώρα, κυρίως σε εσάς τους παλιομαλάκες, σας εύχομαι οι προαναφερόμενες πουτανίτσες να σας κάνουν να έχετε τόσο άγχος που θα αμφιβάλεται για τον ανδρισμό σας για τον οποίο είστε και τόσο περήφανοι.
 Πάντα με αγάπη
εύα 

ΓΑΜΩΤΟ

Έχει περάσει πολύς καιρός από την τελευταία ανάρτησή μου και καθώς μέλη του blog έχουν αρχίσει να κάνουν αναρτήσεις με θέμα το ελάχιστο των αναρτήσεων στο blog,αποφάσισα να γράψω...Το θέμα με το οποίο θα ασχοληθώ είναι πολύπλοκο και όχι τόσο συγκεκριμένο για να πω την αλήθεια,αλλά με τρώει μέσα μου εδώ και ένα χρονικό διάστημα και είπα να το βγάλω από μέσα μου τέλος πάντων.

ΠΡΟΣΟΧΗ!ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΟΡΕΞΗ ΚΑΙ ΑΝΟΙΧΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΗΝ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ!

Το λοιπόν,τις τελευταίες βδομάδες,που με χάνω που με βρίσκω,όλο στην πλατεία Ναυαρίνου καταλήγω.Εκεί,κάποιες βδομάδες πριν,είχα την πρώτη μου συνάντηση με την Μελίνα.Η Μελίνα είναι μια γλυκήτατη,χαριτωμένη,παιχνιδιάρα κουκλίτσα,και είναι μόλις 6 χρονών!Άν σκέφτηκες οτιδήποτε χαζό τότε μάλλον δεν διάβασες την σημείωση που έλεγε "ΠΡΟΣΟΧΗ!ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ...".Η Μελίνα,έτσι άκουσα να την φωνάζουν,δεν έχει σταθεί και πολύ τυχερή ως τώρα.Συχνάζει καθημερινά σε μέρη που δεν είναι για ένα παιδί της ηλικίας της,έχει "παρέες" που δεν μπορείς να τις χαρακτηρίσεις και ως τις καλύτερες,και σίγουρα δεν έχει την παιδική ηλικία που της αξίζει.Οι γονείς της είναι χρήστες ναρκωτικών,2 από τους πολλούς που συχνάζουν εκεί,και όπως καταλαβαίνετε τα πράγματα είναι άσχημα.Ο πατέρας της,την πρώτη μέρα που την είδα,ενώ βρισκόταν υπό την επίρρεια ναρκωτικών ουσιών (όπως ήταν προφανές),δεν είχε καταλάβει καν οτι η μικρή είχε απομακρυνθεί,παίζοντας με τους περαστικούς,δύο στενά πιο πάνω!Όταν συνήλθε (μιλάμε για κανένα τέταρτο πιο μετά) έκανε μια προσπάθεια να την ψάξει,απλά κοιτώντας γύρω του και φωνάζοντας το όνομά της.Την Μελίνα την είχε βρει ένας ακόμα ναρκομανής,ο οποίος και την γύρισε στον πατέρα της μετά από λίγο.Από τότε,όποτε έχω βρεθεί Ναυαρίνου,την βλέπω,πάντα εκεί,να παίζει με τους περαστικούς.Δεν εχω σκοπό να θίξω την χρήση ναρκωτικών,ίσως σε κάποια άλλη ανάρτηση,απλά αναρωτιέμαι: τι αγάπη μπορεί να έχει δεχτεί αυτό το κοριτσάκι?Μπορεί οι γονείς της να μην θέλαν κάτι τέτοιο για το παίδι τους,να θέλουν να του προσφέρουν ότι καλύτερο,να θέλουν να αλλάξουν,να,να,να.Αλλά τα πράγματα παραμένουν όπως έχουν.Και η Μελίνα δεν είναι η μόνη,υπάρχουν άλλα τόσα παιδιά που δεν μπορούν να έχουν αυτά που εμείς θεωρούμε δεδομένα.Η έννοια της αγάπης έχει αρχίσει να χάνεται στις μέρες μας,κάποιοι ίσως να μην την γνωρίσουν ποτέ.Γι'αυτό να αγαπάτε.Να αγαπάτε την οικογένεια σας,τους φίλους σας,την κοπέλα/το αγόρι σας,το σπίτι σας,όλα αυτά που έχετε,όσο συνηθισμένα και αν τα θεωρείτε.Αγαπάτε ρε,αυτό είναι το μόνο που μας μένει.Ο κόσμος δεν γίνεται καλύτερος από μόνος του,ο καθένας πρέπει να φτιάξει τον δικό του κόσμο και ύστερα να βοηθήσει και τους άλλους να φτιάξουν τον δικό τους.Γι'αυτό να αγαπάτε.



Παύλος

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Στατιστικές (από αυτές που δε φαίνονται στον πίνακα ελέγχου του blogger)



αυτό είναι  είναι ένα πρόχειρο + αυτοσχέδιο διάγραμμα των αναρτήσεων στο beezama σε συνάρτηση με το χρόνο. 
το αντίστοιχο διάγραμμα ποιότητας αναρτήσεων - χρόνου είναι πολύ πιο απογοητευτικό αλλά δε θα ασχοληθώ μαζί του αυτή τη στιγμή.

όπως φαίνεται και από το διάγραμμα ξεκινήσαμε αρκετά δυναμικά αλλά γρήγορα χάσαμε το ρυθμό μας(?) και σταματήσαμε να πολυγράφουμε... Ήδη διατυπώθηκαν και οι πρώτες διαμαρτυρίες "Τι φάση είναι αυτή..." & "Επειδή πολύ βαρεμάρα έπεσε από τους υπόλοιπους".

Μια ιδέα για να αυξηθούν οι αναρτήσεις μας είναι να θέσουμε ένα ελάχιστο όριο αναρτήσεων ανά βδομάδα/μήνα ή κάτι τέτοιο. Κάθε blogger δηλαδή να γράφει "αναγκαστικά" μία ή δύο ή ν τελοσπάντων αναρτήσεις ανά βδομάδα. Φυσικά το μέτρο αυτό δε θα μας περιορίζει καθώς όποιος δε μπορεί να γράψει τα ποστ του δε θα υφίσταται κυρώσεις (εκτός ίσως από διαδικτυακό διασυρμό, το πολύ να ανεβάσουμε στο blog και καμιά γελοία φωτογραφία του ή κάτι τέτοιο). Άλλωστε το άγχος βοηθάει κάτω από ορισμένες συνθήκες όπως θα αναλυθεί και σε επόμενο άρθρο του beezama*. Σύμφωνα με πηγές και ο Ντοστογιέφσκι έγραψε τον "παίχτη" γρήγορα για να προλάβει τη διορία του εκδότη του. Παρόλα αυτά το μυθιστόρημα είναι καταπληκτικό

Επίσης, δεν ξέρω αν το προσέξατε ποτέ αλλά κάτω από τα ηλίθια ψάρια που δε σκάνε όσο και να τα ταΐσετε (--> οκ, έχασα 5 λεπτά προσπαθώντας να βάλω διαλυτικά και τόνο στο "ΐ") γράφουμε: <<Αν...
..θέλεις να δημοσιεύσεις κάποιο κείμενο στο blog μας, μη διστάσεις, στείλε το κείμενό σου σε μας μέσω mail (beezama@yahoo.com) μάζι με το μικρό σου όνομα και θα το κάνουμε εμείς για σένα!>> αλλά κανείς δεν έχει στείλει τίποτα. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, γιάγκο, στέργιο, εύα, σίσσυ γράψτε κάτι γαμώτο..(!)
σημείωση: αναγκάστηκα να σβήσω το ένα από τα 4 ονόματα επειδή κάποιος διαμαρτυρήθηκε έντονα (λεκτικά και σωματικά)

Γράψτε στα σχόλια αν θέλετε να ορίσουμε ελάχιστο αριθμό αναρτήσεων ανά χρονική περίοδο και πόσες θα είναι αυτές οι αναρτήσεις



γιώργος

Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010

(Xωρίς τίτλο)




Κάποιες φορές,στα πράσα με πιάνω,να χαζεύω άδικα,τότε γυρίζω τα μάτια μου πίσω,θυμάμαι τα χρόνια μου τα παιδικά,κοιτάζω έναν πιτσιρικά να λέει πως όλα θα πάνε καλά,ο κόσμος αυτός θα τα καταφέρει τελικά.
Με κυνηγά μ' ακολουθεί μ' έχει συνέχεια από πίσω,αυτός ο σπόρος έχει βαλθεί να με κάνει να ελπίζω,κι όλο μου φωνάζει εμείς θα τα καταφέρουμε μαζί,γιατί εμείς δεν θα είμαστε όπως εσείς,χαζοί...
Τότε εγώ τρελαίνομαι,στα λόγια του μέσα καίγομαι.Κρύβομαι μα όπου και να πάω τώρα φαίνομαι,
κι έρχεται και πάλι δίπλα μου με το ποδήλατό του,να μου πει πως μια μέρα,θα κάνει τον κόσμο δικό του.
Ότι όλα θα είναι δίκαια στην δικιά του εποχή,κι ότι όλα τα παιδιά έχουνε βάλει υπογραφή,να ζήσουν όλοι ειρηνικά πάνω σ' αυτήν την γη,λέγοντας πως η γενιά μου ήταν η τελευταία πληγή. Κι ότι πρέπει να φεύγουμε σιγά-σιγά απο'δω κι ότι αυτοί θα κάνουν πόλεμο μόνο με G.I.Joe. Μαζέψτε τα λοιπόν παίρνουμε εμείς το μαγαζί γιατί εσείς γιαυτό τον κόσμο αποδειχτήκατε χαζοί...


Αντί για λεφτά,μου λέει πως θα' χουνε μπαλόνια,και προτιμούν πατίνια να οδηγούν παρά τιμόνια.Και αντί για όπλα θέλουν να φτιάξουνε παιχνίδια,για να κρύψουν της δικιάς μας της γενιάς τα αποκαΐδια.
Θέλουν σχολεία,σωστά βιβλία,ουσιώδη παιδεία,μόλις τελειώνουν απο'κεί θα βρίσκουν άμεσα εργασία.Δεν θα υπάρχουν στρατοί,εγκληματίες και θηρία-όλα τα κακά παιδιά θα μπαίνουμε τιμωρία...
Και τρέχω να φύγω θέλω ν'αποδράσω,να ξεφύγω, αλλά εκεί αυτές οι φωνές δεν μ'αφήνουν ούτε λίγο,τα μάτια αυτά με ακολουθούν, τ'αυτια μου παν να τρελαθούν, και μου λέει "Μην φοβάσαι όλοι σε λίγο θα μ' ακούν"."Πίστεψε το" μου λέει "δέξου το και διέδωσε το,αυτός ο κόσμος μας ανήκει,καλά κατάλαβε το,μαζέψτε τα και φύγετε όσο ακόμα είναι νωρίς,αυτός ο κόσμος θα αλλάξει μ'εσάς ή χωρίς".Και τότε φεύγει σιγά-σιγά και χάνετε μακριά-μακριά,στον δρόμο μέσα σκέφτομαι πως τα παιδιά έχουν μπέσα.Ίσως κάποτε να ξαναδώ τον σπόρο από κοντά,τον κόσμο να ζητά με τα υπόλοιπα παιδιά...


Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

Αποτυχημένα κουρέματα...

Τα παιδιά όπως βλέπω δεν το πήραν πολύ ζεστά το θέμα οπότε λέω να συνεχίσω την προσπάθεια. Πολλές φορές στον δρόμο θα δείτε κάτι τυπάδες με οτι να ναι μαλλιά και σχολιάζετε ή γελάτε (είχαμε και εμείς τον Γιώργο με τις φυσικές του τζίβες(σκουλήκια) αλλά τώρα τις διόρθωσε) Όπως θα έχει συμβεί σε αρκετούς θα έχετε κουρευτεί και εσείς χάλια καμιά φορά! Είτε επειδή βαρεθήκατε τα μαλλιά που έχετε εδω και πόσο καιρό και θέλατε μια αλλαγή είτε είχαν μεγαλώσει πολύ και δεν πήγαινε άλλο! Το πρόβλημα όμως έρχεται μετά που κουρεύεσαι και δεν σου αρέσουν..... τότε τι κάνεις? δεν γίνεται να ξαναγίνουν όπως πριν και τότε είναι που αρχίζεις και ρίχνεις καντήλια και δεν σταματάς! Κρύβεσαι από τον κόσμο δεν μιλάς πολύ πολύ να μην σε προσέχουν και σε πούνε τίποτα ευτυχώς τώρα έρχεται χειμώνας θα φορέσουμε και κανένα σκουφί και κάτι γίνεται! ΠΡΟΣΟΧΗ στο πως θα κουρευτείτε και μετά το μετανιώσετε!Φιλική συμβουλή! Αντε τα μιλάμε ρε!

Βαγγέλης

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Ενα τετραήμερο εκλογών και καθισιού....

Επειδή πολύ βαρεμάρα έπεσε απο τους υπόλοιπους είπα να κάνω την νέα αρχή βομβαρδισμού της οθόνης σας με κοτσάνες!Πέρασαν και αυτές οι εκλογές και τι καταλάβαμε? Μια τρύπα στο νερό. Βασικά εμάς κουτί μας ήρθε αράξαμε μια χαρά.... Ποιος πάει σχολείο πάλι? Ευτυχώς τα Χριστούγεννα δεν είναι μακριά (ΟΥΦ!) Δυο βδομάδες πάλι θα καθόμαστε θα πάμε και για τίποτα σκι τζέτ είμαστε! Επειδη ξέφυγα ας επιστρέψω στο θέμα...Αυτές οι 4 μέρες πέρασαν ευχάριστα θα έλεγα... αλλά πολύ μονοτονία έχει πέσει...Πρέπει να ξεφύγουμε απο την μονότονη καθημερινότητα μας! Πρέπει να οργανώσουμε κάτι extreme.Εχουμε ένα τετραήμερο να επανορθώσουμε! Ακούω προτάσεις!Είναι ανάγκη!


Βαγγέλης

Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

Δεν παίζει ρε φίλε!

Οι άνθρωποι ανα τον κόσμο είναι υπέροχοι και με τρομερές δυνατότητες!
Κάνε κλικ για να δεις το εκπληκτικό βίντεο εδώ!

Φτάσαμε τις 10 αναρτήσεις και προκειμένου να ανεβάσουμε την...

..προσέλευση κόσμου (όπως κάνανε και οι Monty Python,για να παρακολουθεί περισσότερος κόσμος τις ταινίες τους) στο blog μας θα κάνω μια ανάρτηση κατηγορίας "Σεξ και Βία".
Να λοιπόν περί σεξ:


 Να και περι βιας:
 ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΣΥΝΔΥΑΖΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ (!) :
Απολάυστε!  


Νίκος

Η σημαία, ο τιτανομέγιστος και το ρύζι (+ σεξ και βία)

Ναι, ναι αυτή είναι η πρώτη μου ανάρτηση. Ίσως άργησα λίγο. Βλέπω οι συbloggers πήραν φόρα. "Σύντομα θα βρούμε το ρυθμό μας και θα βομβαρδίζουμε τις οθόνες σας με σούπερ-ντούπερ γαμάτες αναρτήσεις!" λέγαμε στο We are finally transmitting... Σίγουρα πετύχαμε το βομβαρδισμό αλλά είναι όντως σούπερ-ντούπερ? Αντιγράφω από τις αναρτήσεις μας: "1,2,3 ΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!", "μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα ", "ντάρι ντάρι ντάρι,ο λαιμός είν'μαξιλάρι", "{εδώ μπαίνει ολόκληρο το ποστ με τα ρύζια}" ...

anyway,

Αρχικά σκεφτόμουν να γράψω ένα σοβαρό ποστ. Αφορμή για αυτό στάθηκε μια φωτογραφία που έβγαλα προχθές.



Απεικονίζει μια μπουγάδα σε κάποιο μπαλκόνι. Θα μπορούσε να είναι μια καθημερινή σκηνή της ελληνικής πραγματικότητας αν η επιμελής νοικοκυρά δεν άπλωνε μαζί με τα υπόλοιπα ρούχα ένα κυανόλευκο πανί που θυμίζει απίστευτα αυτό που κάποιοι αποκαλούν "ιερότερο σύμβολο της πατρίδας". Θα μπορούσα να σχολιάσω το έθιμο της ανάρτησης της σημαίας στα μπαλκόνια (μάλιστα κάποιοι δεν περιορίζονται στις βεράντες), τις μαθητικές παρελάσεις και γενικότερα τις εθνικές παράτες και να τιτλοδοτήσω το άρθρο με κάποια βαρύγδουπη φράση όπως: "Η εθνική υπερηφάνεια" ή κάτι άλλο φαρμακοειδές (-> βαρύγδουπο, βερμπαλιστικό). Μετά σκέφτηκα πως θα κατηγορηθώ για γκουρμεδοπρολεταριανισμό αν γράψω τέτοια περίεργα εδώ μέσα οπότε θα ασχοληθώ με κάποιο άλλο θέμα.


-Ωραίος ο βαγγέλης. Στην τιτανομέγιστη εισαγωγή χρησιμοποιεί το μικρό της ηλικίας του για να δικαιολογήσει τις βλακείες που θα γράψει. Παράλληλα μας προοικονομεί πως δε θα δείξει οίκτο ("Θα μοιραστώ μαζί σας σκέψεις σοβαρές και μη ,και άλλες καμένες απόψεις...(1,2,3 ΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ![...])  Εμείς οι υπόλοιποι τι θα κάνουμε? Ποια δικαιολογία να επικαλεστούμε για τις αρλούμπες που (σίγουρα) θα γράψουμε?

-Ο παύλος δε σεβάστηκε ούτε την ιερότητα της δεύτερης μέρας λειτουργίας του blog γράφοντας περί ρυζιών και λερωμάτων. Επίσης δεν παρέλειψε να προσβάλλει τους μαμαλάκηδες κάθε λογής περιγράφοντας τον εφιαλτικό συνδυασμό του μονοκοτυλήδονου φυτού της οικογένειας των Ποοειδών (γνωστό και με τη συμβατική ονομασία του --> ρύζι) με σάλτσα, κέτσαπ (!) καθώς και με παγωτό!!


-Ο νίκος μου είπε στο σχολείο πως σκέφτεται να γράψει ένα ποστ για την προέλευση της φράσης σεξ και βία (η οποία συνιστά και μια γενικότερη κοσμοαντίληψη) ή αγγλιστί sex and violence. Λέω να κάνω την αρχή:

sex and violence in popular media, λοιπόν, όπως θα έλεγε και η wikipedia
sex and violence may refer to:
"Sex & Violence", a song by The Exploited from the 1981 album Punk's Not Dead
or Sex and Violence", a Monty Python's Flying Circus episode
γιώργος


Μελλοντικοί σπιτονοικοκύριδες!

Σήμερα καθώς μαγείρευα τα υπέροχα μακαρόνια που μόνο εγώ ξέρω με την φοβερή σάλτσα ντομάτα και τυρί(τρέχουν τα σάλια?) μου ήρθε η σκέψη οτι κανένας σχεδόν φίλος η φίλη δεν ξέρει να μαγειρεύει! Τραγικό μόνο στη σκέψη...αν σκεφτείτε οτι σε λίγα χρόνια θα ζούμε μόνοι μας! Τι θα τρώμε? Απ' έξω πάντως οχι λεφτά μηδέν! Θα κάτσουμε να πεθάνουμε της πείνας? Δεν θα είναι η μάνα μας απο πίσω να μας λέει να φάμε! 
ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! 
Μην περιμένετε άλλο! Ξεκινάμε μαθήματα μαγειρικής! Οποιος ενδιαφέρεται να επικοινωνήσει μαζί μου! (απαγορεύονται οι άσχημες και τριχωτοί εξαιρούνται τα τέρατα και μπουρωειδη) Επίσης τα κορίτσια του σήμερα παίζει να είναι πιο τεμπέλες απο τα αγόρια εκτός απο κάτι κρίσεις καθαριότητας...(προσωπικές εμπειρίες) Τα αγόρια απο την άλλη ώρες ώρες είμαστε οι πιο απαίσιοι τύποι του γαλαξία (έλα πείτε το , αλήθεια είναι μην ντρέπεστε) , αλλά όταν μας πιάνει αυτή η καύλα να πω το άπειρο χαμόγελο που δεν φεύγει να το πω? Πείτε το όπως θέλετε , το θέμα είναι οτι είμαστε γαμάτοι , τι μαγείρεμα , τι σκούπισμα , τι σφουγγάρισμα , τι ξεσκόνισμα , τα πάντα όλα τι να λέμε τώρα (βλ. αλέφαντο)! Λοιπόν πιάστε τις κουτάλες , πιρούνια , σκούπες , τιναχτίρια και ξεκινήστε...(ήχοι απο τζιτζίκια) Οχι ε? Πάντως βιαστείτε σε λίγο καιρό θα ζούμε μόνοι σε ένα σκουπιδότοπο χωρίς φαγητό! ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΤΡΑΓΙΚΟ! Αυτά τα λίγα για τώρα! θα τα πούμε, και ακούστε με κάτι ξέρω την μισή εβδομάδα μόνος μένω! ΑΑΑΑΑΑΑΑντε ρε τα μιλάμε!!
ΚΑΛΟ ΜΑΓΕΙΡΕΜΑ!


Υ.Γ. Αυτό για τα αγόρια...τα κορίτσια λατρεύουν τα αγόρια που ξέρουν να μαγειρεύουν! Ενα ακόμα κίνητρο! ;) Κορίτσια σορρυ αλλά δεν έχω κάτι για εσας...την επόμενη φορά.
Βαγγέλης

Άκου κατι διαφορετικό!

Αν ακούς slow-tempo μουσική,θα σου αρέσει . Αν ακούς μπαλάντες θα σου αρέσει. Αν ακούς hip-hop ή tri-hop,μάντεψε...πάλι θα σου αρέσει. Βlues-jazz και τα λοιπά,οτι και να ακούς θα σου αρέσει (εκτός απο κάτι Children Of Bodom και τέτοια). Γιατι το τραγούδι είναι πανέξυπνο και πανέμορφο.
Απολάυστε...


Πως να λερωθείτε με ρύζι!

Έτρωγα που λέτε (ναι,ακόμα και εμείς τρώμε),και εντελώς τυχαία έκανα μια συναρπαστική ανακάλυψη (όχι σαν το nesquik,καλύτερη),την οποία ένιωσα την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας.Βρήκα πως μπορείτε να λερωθείτε με ρύζι με 3 πολύ απλά και εύκολα βήματα!
ΒΗΜΑ ΠΡΩΤΟ: Μαγειρέψτε ρύζι!
ΒΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ: Σερβίρετε σε ένα οποιοδήποτε πιατο!
ΒΗΜΑ ΤΡΙΤΟ: Ρίξτε πάνω σας το ρύζι!
Εκτελέστε αυτά τα 3 απλά βήματα και θα παρατηρήσετε άμεσα και ικανοποιητικά αποτελέσματα.



Για καλύτερο αποτέλεσμα προσθέστε και σάλτσα,κέτσαπ ή παγωτό στο ρύζι.




Παύλος

Αρχίσαμε πάλι..

Έ όπως φαίνεται λοιπόν το μπλογκ μας άνοιξε επίσημα και αφηνιασμένες ορδές από groupies σπεύδουν να απολαύσουν το μυρωδικό οφθαλμόλουτρο που προσφέρουμε εντελώς αφιλοκερδώς στο BeeZama,μόνο για τα αυτιά σας...Έτσι άρχισε και επίσημα το πιο γαμάτο μπλογκ στο τετράγωνο,και ήταν αναμενόμενο,αφού όλα τα πράγματα έχουν μια αρχή,εκτός απο τα λουκάνικα,που την είδαν κάπως και έχουν δυο.Και για να ολοκληρώσω,μην ξεχνάτε να τα'ί'ζετε τα ψάρια μας (πάνω δεξιά) κάθε φορά που μπαίνετε και να μας επισκέπτεστε συχνά πυκνά (αλλιώς είπαμε).Α ναι,και ντάρι ντάρι ντάρι ντάρι,ο λαιμός είν'μαξιλάρι.Αυτά.


Παύλος

Βλέποντας το "Νταντά Πρώτων Βοηθειών"

Μετά το φαγητό μ'αρέσει να βλέπω λίγο τηλεόραση.Συνήθως βλέπω για εκατομμυριοστή φορά τα επεισόδια του "Κων/νου κ Ελένης" η το "Τhe F Word" που έχει στο ΣΚΑΙ.Σήμερα έπεσα τυχαία στην Νταντά,όπου είχε ένα κοριτσάκι.Μάλλον ήταν ετοιμοθάνατο αλλιώς δεν εξηγείτε η συμπεριφορά των γονιών προς αυτό.Το κοριτσάκι ήταν τόσο νευρόσπαστο και τόσο ξεροκέφαλο, που θα πετούσα το τηλεχειριστήριο στην οθόνη (και μετά θα έπρεπε να διοργανώσουμε εναν έρανο προς αγορά καινούργιας TV).
Σοβαρά το κοριτσάκι το μόνο που ήξερε να κάνει ήταν να τσιροκοπάει και να δέρνει τους γονείς τις.
ΝΑΙ ΝΑ ΔΕΡΝΕΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΙΣ!
Και αυτοί αντι να το αστράψουν δυο μπάτσες να στρώσει,τι κάνανε?Άρχισαν  να τις μιλάνε ήρεμα και να τις λένε για την γωνία της αυτοσυγκράτησης και κατι κάρεκλες που κάθεσαι αμα έχεις κάνει κάτι κακό....
Που πάει η νεολαία σήμερα?Εμάς θυμάμαι πριν καμια 10αριά χρόνια,  μας συμπεριφέρονταν αλλιώς.Όταν μάλωνα με την αδερφη μου, σααααατ! φεύγαν οι φάπες απο την μάνα μας για να ηρεμήσουμε...Μήπως το έχουνε παραχέσει τα μικρά σήμερα?

(Η κατάσταση που έπρεπε να επικράτει στην εκπομπή)
 (Αντίθετα όμως,συνέβαινε κάτι τέτοιο)

Νίκος