Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

ΓΑΜΩΤΟ

Έχει περάσει πολύς καιρός από την τελευταία ανάρτησή μου και καθώς μέλη του blog έχουν αρχίσει να κάνουν αναρτήσεις με θέμα το ελάχιστο των αναρτήσεων στο blog,αποφάσισα να γράψω...Το θέμα με το οποίο θα ασχοληθώ είναι πολύπλοκο και όχι τόσο συγκεκριμένο για να πω την αλήθεια,αλλά με τρώει μέσα μου εδώ και ένα χρονικό διάστημα και είπα να το βγάλω από μέσα μου τέλος πάντων.

ΠΡΟΣΟΧΗ!ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΟΡΕΞΗ ΚΑΙ ΑΝΟΙΧΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΗΝ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ!

Το λοιπόν,τις τελευταίες βδομάδες,που με χάνω που με βρίσκω,όλο στην πλατεία Ναυαρίνου καταλήγω.Εκεί,κάποιες βδομάδες πριν,είχα την πρώτη μου συνάντηση με την Μελίνα.Η Μελίνα είναι μια γλυκήτατη,χαριτωμένη,παιχνιδιάρα κουκλίτσα,και είναι μόλις 6 χρονών!Άν σκέφτηκες οτιδήποτε χαζό τότε μάλλον δεν διάβασες την σημείωση που έλεγε "ΠΡΟΣΟΧΗ!ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ...".Η Μελίνα,έτσι άκουσα να την φωνάζουν,δεν έχει σταθεί και πολύ τυχερή ως τώρα.Συχνάζει καθημερινά σε μέρη που δεν είναι για ένα παιδί της ηλικίας της,έχει "παρέες" που δεν μπορείς να τις χαρακτηρίσεις και ως τις καλύτερες,και σίγουρα δεν έχει την παιδική ηλικία που της αξίζει.Οι γονείς της είναι χρήστες ναρκωτικών,2 από τους πολλούς που συχνάζουν εκεί,και όπως καταλαβαίνετε τα πράγματα είναι άσχημα.Ο πατέρας της,την πρώτη μέρα που την είδα,ενώ βρισκόταν υπό την επίρρεια ναρκωτικών ουσιών (όπως ήταν προφανές),δεν είχε καταλάβει καν οτι η μικρή είχε απομακρυνθεί,παίζοντας με τους περαστικούς,δύο στενά πιο πάνω!Όταν συνήλθε (μιλάμε για κανένα τέταρτο πιο μετά) έκανε μια προσπάθεια να την ψάξει,απλά κοιτώντας γύρω του και φωνάζοντας το όνομά της.Την Μελίνα την είχε βρει ένας ακόμα ναρκομανής,ο οποίος και την γύρισε στον πατέρα της μετά από λίγο.Από τότε,όποτε έχω βρεθεί Ναυαρίνου,την βλέπω,πάντα εκεί,να παίζει με τους περαστικούς.Δεν εχω σκοπό να θίξω την χρήση ναρκωτικών,ίσως σε κάποια άλλη ανάρτηση,απλά αναρωτιέμαι: τι αγάπη μπορεί να έχει δεχτεί αυτό το κοριτσάκι?Μπορεί οι γονείς της να μην θέλαν κάτι τέτοιο για το παίδι τους,να θέλουν να του προσφέρουν ότι καλύτερο,να θέλουν να αλλάξουν,να,να,να.Αλλά τα πράγματα παραμένουν όπως έχουν.Και η Μελίνα δεν είναι η μόνη,υπάρχουν άλλα τόσα παιδιά που δεν μπορούν να έχουν αυτά που εμείς θεωρούμε δεδομένα.Η έννοια της αγάπης έχει αρχίσει να χάνεται στις μέρες μας,κάποιοι ίσως να μην την γνωρίσουν ποτέ.Γι'αυτό να αγαπάτε.Να αγαπάτε την οικογένεια σας,τους φίλους σας,την κοπέλα/το αγόρι σας,το σπίτι σας,όλα αυτά που έχετε,όσο συνηθισμένα και αν τα θεωρείτε.Αγαπάτε ρε,αυτό είναι το μόνο που μας μένει.Ο κόσμος δεν γίνεται καλύτερος από μόνος του,ο καθένας πρέπει να φτιάξει τον δικό του κόσμο και ύστερα να βοηθήσει και τους άλλους να φτιάξουν τον δικό τους.Γι'αυτό να αγαπάτε.



Παύλος

2 σχόλια:

  1. Σημειωση.

    Την τελευταια φορα που ειδαμε την Μελινα,ειχε ερθει και ειχε κατσει διπλα μας ενω τρωγαμε καμια 20 μετρα μακρια απο τους γονεις της,οι οποιοι ηταν απασχολημενοι να μετρανε αυτοι μαζι με 2-3 αλλα πρεζακια ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΠΟΙΟ ΠΟΛΛΕΣ ΤΡΥΠΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ!

    Γαμω το κεφαλι τους.
    Κριμα την Μελινα...
    :( :(
    Παυλο με προλαβες στο σχετικο αρθρο..
    Nικος

    ΑπάντησηΔιαγραφή