Σοβαρά φέτος ανυπομονώ να τελειώσουμε για πολλούς λόγους. Πρώτος και κυριότερος είναι ότι κλείνει το κεφάλαιο που λέγεται Λύκειο και αρχίζει η ζωή σου σαν φοιτητής. Επίσης το φετινό καλοκαίρι παίζει να είναι το πιο αναζωογονητικο καλοκαίρι για τα παιδιά της Γ' μιας και οι περισσότεροι (αχέμ) δέχονται πολλές πιέσεις σχετικά με τα διαβάσματα και τις εξετάσεις.
Ένας ακόμη λόγος, αυτός για τον οποίο θα γράψω, είναι για να σταματήσεις να τρως στην μάπα κάθε μέρα άτομα που πραγματικά δεν έχεις τίποτα κοινό μαζί τους, αλλά κάθε πρωί είναι εκεί για να σου ξυνίσουν το όμορφο και καλοφτιαγμένο, αστραφτερό και γεμάτο φρεσκάδα πρόσωπο. Είναι αυτοί οι συμμαθητές με τους οποίους δεν μιλάς και πολυ, πέραν της τυπικής καλημέρας και του "γεια" στο σχόλασμα.Δεν είναι ότι τους αντιπαθείς, όχι σιγουρα οχι, απλά δεν κολλάτε ρε παιδί μου.Άμα σου δίνονταν οι επιλογή να διαλέξεις ποιοι θα κάθονται στα διπλανά θρανία αυτοί δεν θα μπαίναν ούτε στο σχολικό συγκρότημα (πόσο μάλλον στην τάξη). Δεν έχετε καμία σχέση μεταξύ σας αλλά πρέπει να τους υποστείς 7 ώρες κάθε μέρα. Έχω φτάσει πολλές φορές στο σημείο να πω από μέσα μου: "Άντε να τελειώνουμε να μην σε ξαναδώ". Αλλά ας όψεται που είμαι ευγενικός.
Και κάπου εκεί μπαίνει το ίντερνετ στο παιχνίδι με κατι δυνατότητες σαν τα blog, που σου δίνουν την ευκαιρία,στις 3 το βράδυ, να το βγάλεις από μέσα σου και να το γράψεις, χωρίς να θιχτεί κανείς.
Βασικά και να θιχτει κανείς...
Νίκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου