Μια πικρή ιστορία ξεδιπλώνεται στην πόλη μας ενός δεκαεφτάχρονου το ζεστό καλοκαίρι του 2011.Τελειώνοντας τις εξετάσεις αρχές Ιουνίου όλα τα παιδιά ξεκίνησαν για τις παραλίες όλο χαρά και ενθουσιασμό,έλα όμως που ο συγκεκριμένος φίλος μας γυρνώντας σπίτι για να ετοιμάσει τα πράγματα του για το πρώτο μπάνιο του καλοκαιριού μαθαίνει απο τους γονείς του οτι πρέπει να πάει στο χωριό του για ένα οικογενειακό πρόβλημα...απο εκείνη την στιγμή άρχισαν τα προβλήματα. Που να ξέρει τι τον περίμενε τον δύσμοιρο έφηβο...Ποιος άλλος να είναι αυτή η φιγούρα εκτός τον ίδιο μου τον εαυτό! Θα σας πω τις εμπειρίες του καλοκαιριού μου χωρίς παραλία.Ξέρω τώρα όποιος τα διαβάζει αυτά έχει ξενερώσει λίγο και ένα συναίσθημα συμπόνιας αρχίζει δειλά δειλά να κάνει την εμφάνιση του...Λοιπόν για να πάρουμε τα πράγματα απο την αρχή. 10 Ιουνίου ήταν όταν έγινε η πρώτη τζούφια προσπάθεια για μπάνιο μετά το τέλος των εξετάσεων όπως αναφέρθηκα πιο πάνω...αυτός ήταν το πρώτο σημάδι για το τι θα ακολουθήσει μετά.Συνεχίζοντας το καλοκαίρι οι μέρες σιγά σιγά περνούσαν και ήρθε η στιγμή να φύγω για Κατερίνη με την ομάδα.Δεν θα πω οτι πέρασα και άσχημα έκανα τα μόνα μπάνια που έκανα όλο το καλοκαίρι σε πισίνα όμως!!! Την παραλία όποτε την πλησίαζα κάτι γινόταν και δεν κατέληγα ποτέ στο νερό,μια το μπιτς σόκερ , μια το πόλο , μια το ποδοβόλλευ , ακόμα και ρυθμική κάναμε αντι να χαίρομαι την άμμο κάτω απο τα πόδια μου! Αφού πέρασε και αυτή η εβδομάδα και γύρισα στην Θεσσαλονίκη άρχισε φούντωνε η ιδέα της θάλασσας στο μυαλό μου, η κατάσταση γινόταν όλο και χειρότερη , αλλά δεν μπορώ να πω πως περνούσα και άσχημα , ξεχνιόμουν. Φτάσαμε μέσα Ιουλίου όπου μετά απο συζήτηση με το προεδρείο της οικογένειας λόγω ενός οικονομικού θέματος να μην πάω αρκετές μέρες διακοπές.Και θα το μετάνιωνα πολύ πικρά...Εβλεπα όλους μου τους φίλους να πηγαίνουν σε κάμπινγκ , χωριά , νησιά και οτι μπορείς να φανταστείς , αλλά εγω εδώ πιστός είπα μια χρονιά είναι πόσο άσχημα μπορεί να είναι χωρίς διακοπές; Εκεί είναι που ήρθε και το τελειωτικό χτύπημα που με κατέστρεψε...Τηλέφωνο απο την ομάδα...ξεκινάνε προπονήσεις 1η Αυγούστου.Το πρώτο συναίσθημα χαρούμενο , να ξεφύγουμε λίγο απο την ρουτίνα. Αλλά μόλις ξεκινήσαμε ,πρώτη μέρα , δεύτερη , τρίτη . έφτασε σαββατοκύριακο...ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ ΠΑΡΑΛΙΑ!!! Ελα όμως που όλοι λείπουν...μετά απο λίγες μέρες το πήρα απόφαση οτι δεν πρόκειται να κάνω μπάνιο στην παραλία... Επιστρέψαν όλοι απο τις διακοπές τους και εκεί ξεκίνησε η καζούρα! Ακόμα και ιδέα να βάλω άμμο στην μπανιέρα μου και αλάτι και να κάνω έτσι μπάνιο είχα ... μετά σου λέει φίλοι. Ντροπή σας αλήτες! Με τα πολλά μπήκε ο Σεπτέμβριος και τα σχολεία...(Ο μόνος απο τους συντάκτες του BeeZama που ξεκίνησε σχολείο) Πανελλήνιες σου λέει φίλος , που πας; Αυτό είναι ένα άλλο θέμα που μας καίει...θα αναφερθούμε κάποτε στο μέλλον.Τέλος ήταν γενικά ένα ευχάριστο καλοκαίρι που θα θυμάμαι αυτή την πικρή νότα του 2011...
Υ.Γ. Άμα υπάρχει κάποιος με παρόμοια περίπτωση να με ενημερώσει!
Βαγγέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου